Kalbim bir anı defteri. Ansızın, ummadığın bir zamanda, içinde kurutulmuş gül yapraklarındaki dikeni batırıyor. Zihnim bir kayıt cihazı. Dikeni hisseder hisetmez anıları sesli ya da görsel döküveriyor hemen. Keşke yalnızca mutlu anıları biriktirebilen mutsuzları silebilen bir terapi yöntemi bilsem de, her dikende buraya koşar adım gelmesem.
Eminönünde bir bankta başlamış her şey..
Ya da; erdil kolejinin sınavında belki..
Beşiktaş için yazılan bir şiir.
Bir telefon faturası.
Ah düşündükçe kalbime batanlar kanıyor.
Ve ben bunları yazarken bir baba çocuğuna yarınlarını düşünmeden bağırıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder